जगण्याचा चंग
तीन लाकडे रोवून
छान झोपडी बांधली
तीन दगडांची चूल
माय तिच्यात रांधली
ऊन तापवीते माथा
कापी पाचरट अंग
पोटासाठी खपायचा
तरी बांधलेला चंग
तान्हं ठेवून कोपीत
गेली बांधायला मोळी
आईविना लेकराची
कोण हालवेल झोळी?
होता कोयत्याचा घाव
ऊस हातामधी येई
मोळी बांधून ऊसाची
सखी डोईवर नेई
ईतभर पोटासाठी
राबताना उन्हामंधी
क्षणभर विसाव्याची
नाही मिळतच संधी
✍🏻 लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
आठवडी बाजारात
कोणी विकायला येतो
खर्चुनीया चार पैसे
कोणी विकतही घेतो
चाले घाई बाजारात
भल्या पहाटे पासून
मांडायची भाजीपाला
घेती जागा तपासून
आठवडी बाजारात
येतो विकायला कोणी
खर्चुनीया चार पैसे
घेतो विकतही कोणी
कुठे टोमॅटो बटाटे
कुठे शेंगा गवारीच्या
कुठे हिरवी मिरची
कुठे राशी जवारीच्या
गिऱ्हाईक त-हेबाज
भाव मागती पाडून
व्यापारीही नाही कमी
भावा सांगतो चढून
चाले खेळ डोंबाऱ्याचा
एकीकडे बाजारात
मदारीही करी खेळ
टाळ्या वाजती जोरात
भाव सांगता सांगता
घसा पडतो कोरडा
विकताना भाजीपाला
होतो आरडा ओरडा
पाल ठोकून विकतो
कोण उन्हात विकतो
नफा होण्यासाठी कोणी
उभा राहूनी विकतो
ढिगाऱ्यात बसलेल्या
कोबी वांगी कांदे भेंडी
चालबाज भाजीवाला
लावी गिऱ्हाईका शेंडी
झोंबे मिरच्या नाकाला
कोणी उधळता त्यांना
नाक झाकून चालणे
शिंका येई सगळ्यांना
माझ्या गावचा बाजार
नित्य असाच भरतो
पंच कोशीतील जना
तिथं एकत्र करतो
माल आणि विचारांची
होते देवाण घेवाण
तिथं मिळतील साऱ्या
वस्तू लहान सहान
आयुष्याच्या बाजाराची
कथा अशीच असते
संस्काराचे घेणे देणे
नित्य चालूच असते
*रूसणे ते तुझे छळू लागले*🌹
बोलणे हे तुला ना कळू लागले
रूसणे ते तुझे मज छळू लागले
पाहणे वाट राणी जमेना मला
हे दिवसही अता गे ढळू लागले
टाळताना तुला ना तमा वाटली
आसवे का अता हे गळू लागले
जोडले हात ज्यांनी मते घ्यायला
हात ते आमचे पिरगळू लागले
गंध जो काल लपला कळी आतला
फूल ते आज रे दरवळू लागले
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*वंचित*
सत्तरी ओलंढली स्वातंत्र्याने
तरीही बत्तर आमचे जीणे
कपडेही अजून फाटलेले
देश विकसित होतोय म्हणे
डांबराचा टिपका अजूनही
शिवलेला नाही या रस्त्याला
अजूनही इथं पेटतो दिवा
विजेचा पत्ता नाही वस्तीला
नुसती कोटींची आश्वासने
हवेमध्येच हरवले जातात
मदतीच्या पॕकेजसाठी फक्त
कागदी घोडे मिरवले जातात
स्वातंत्र्य मिळवलेला माझा देश
इंडीया भारतात विभागला आहे
इंडीया शहरात चमचमतो आहे
भारत अन्नासाठी महागला आहे
पोटासाठी वणवण आमची
कधीतरी संपायलाच हवी
शहर नको तुमचे आम्हाला
विकासात तुमची साथ हवी
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*बालकविता-बाहुली*
पाहा छान छान छान
आमची बाहुली छान
तिचा गोरा गोरा रंग
आणि मऊशार अंग
मखमली तिचे केस
अन् गुलाबी तो वेश
तिचे डोळे पाणीदार
नाक लांब टोकदार
गळ्यामध्ये आहे तिच्या
शुभ्र माळा मोत्याच्या
गुलाबपाकळीचे ओठ
छान भेंडीवाणी बोट
छान गालामधी हसते
हळूवार कुशीत बसते
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*विंचू की माणूस?*
डंख विंचवाचा होता
जसा कळवळे जीव
डंख मारताना लोका
तुला येत नाही कीव
जिभेवर भरलं तु
विष शब्दांचे जहाल
जन तुझे रे शब्द
होती ऐकून बेहाल
डंख मारणे लोकांना
विंचवाचा धर्म आहे
नको डसू कोणासही
तुझे भिन्न कर्म आहे
त्याचं बिराड पाठीशी
तुझं इथं सर्वकाही
एवाढ्याशा कारणाने
नको सारू मागे बाही
मतभेद विसरून
बोल दोन शब्द गोड
डसायची नेहमीची
आता जुनी खोड मोड
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
खेळ रांगडा कबड्डी
माय मराठी मातीचा
नाही भेद स्री-पुरूष
जरी निधड्या छातीचा
सारखेच ते नियम
खेळताना रे हुतूतु
जाती सामो-या निडर
नाही किंतु नि परंतु
सावजास टिपायला
जणू तयार वाघीणी
नाही कमी सावजही
होई पसार वेगानी
कधी आक्रमक होई
कधी करती बचाव
खेळाद्वारे प्रेक्षकांची
कधी मिळविती वाव!
असो कोणतेही क्षेत्र
लेक उमठवी ठसा
उंच मारते भरारी
संगे प्रगतीचा वसा
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
पहिला प्रेमभंग
माझ्या ह्रुदयाला जाळतो
दुरावा छळतो
मनाला
पहिला प्रेमभंग
सहन होईना मला
सांगावे कोणाला
कळेनाच
पहिला प्रेमभंग
जणू श्वासाविना तन
हरवते मन
विरहात
पहिला प्रेमभंग
लागतो हो जिव्हारी
नसते तय्यारी
मनाची
पहिला प्रेमभंग
होवो न कोणाचा
विचार मनाचा
व्हावाच
🌹 *स्पंदने* 🌹
ह्रुदयाची ती स्पंदने
काढतात आठवण
पापण्यात आसवांची
करतात साठवण
क्षण पुन्हा आठवले
दोघं तेव्हा भेटलेले
आज त्या आठवणींचे
दुःख उरी दाटलेले
मुलायम त्या क्षणांचा
मोरपीस मग होतो
तुला पुन्हा भेटायला
जीव कासावीस होतो
माझ्या प्रत्येक श्वासात
फक्त तुच तू भेटते
सोबतीला जग माझ्या
तरी एकटे वाटते
आता बोचतो दुरावा
परतूनी ये ग वेगे
तुटू लागल्यात सखे
संयमाचे सारे धागे
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*आनंदाचा झोका*
नाही निवारा राह्याला
नाही ओसरी पायाला
पुल शोधावा लागतो
राती आडवं व्हायला
कामासाठी वणवण
करी आईबाप रोज
दोघं करीत हलक
दोन तुकड्याचं ओझं
तोच पुल मग होतो
घर आणिक रे दार
सगळ्याच ऋतूमधी
त्याचं लय उपकार
अशा मायाळू पुलाला
आम्ही बांधियेला झुला
झुलाताना झुल्यावर
कोण सुख वर्णु तुला
जरी दारिद्रय घरात
नको दारिद्रय मनात
क्षण शोधतो आनंदी
जरी राबतो उन्हात
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
बालकविता- थंडी
सुरू होताच हिवाळा
वाहे गार गार वारा
नाकातून वाहतात
मग हळूहळू धारा
नाही नाही म्हणताना
चांगलीच झोंबे थंडी
उब मिळावी म्हणून
शिजतील घरी अंडी
घडी घालून स्वेटर
असे करीत आराम
थंडीमुळे त्याला सुद्धा
मिळे भरपूर काम
हातमोजे, पायमोजे
दोन्ही तयार होणार
थंडी लागू नये अंगा
याची काळजी घेणार
कानपट्टी, मफलर
अन् ती माकडटोपी
काम साऱ्यांनाच मिळे
नाही कोणालाच माफी
रग आणि चादरीला
नाही दुसरा पर्याय
थंडी लागताच वाटे
प्यावा गरम तो चाय
✒ लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
*बालकविता-नको रे बाबा*
आडाणी ठोकळा
मेंदू हा मोकळा
नको रे बाबा
लांब लांब नखं
अंगभर दुखं
नको रे बाबा
घाणेरडे वागणे
बिनलाजे जगणे
नको रे बाबा
करणे चोरी
आणि मारामारी
नको रे बाबा
आळसीपणा
लावणे चुना
नको रे बाबा
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*बालकविता- स्वच्छता*
चला ठेवूया स्वच्छता
दूर लोटूनिया घाण
स्वच्छतेत भारताची
चला वाढवूया शान||धृ||
आम्ही भविष्य उद्याचे
हाती घेवुयात झाडू
जळमटे ती भिंतीची
केर कचराही काढू
श्रम करीत करीत
होऊ उद्याले सुजाण||१||
नखे कापून टाकूया
साबणाने हात धुऊ
जन जागृती करण्या
स्वच्छतेचे नारे देऊ
स्वच्छ समृद्ध भारत
आता करूया निर्माण||२||
घेऊ हातामधी हात
नाही पाहायची जात
स्वच्छ कराया भारत
चला करू सुरूवात
अशा एकीच्या बळाने
देश होईल महान ||३||
वसा गाडगे बाबांचा
चला जपुया आपण
स्वच्छ करू परिसर
करू वृक्ष संगोपन
त्यांच्या अतुल्य कार्याची
चला ठेवुया रे जाण||४||
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
🌹
बलात्कार शब्दातच
पाहा आहे किती दर्द
पिडितेच्या जीवनात
होतो अंधार तो गर्द
रोज नवीन बातमी
रोज नवीन पिडित
वासनांध असतात
रोज काळीज फाडीत
मन कापते वाचून
रोज तेच पानोपानी
बदलते जागा फक्त
तीच असते कहाणी
आर्त किंकाळी ठोकते
रोज नवीन निर्भया
कुठं असतो कायदा?
नाही थांबवत क्रौर्या
संस्कारच कुठेतरी
कमी पडत आहेत
म्हणूनच घटना या
अशा घडत आहेत
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*भाज्यांचे महत्त्व*
नको आम्हा चॉकलेट
आणि नकोच ती मॕगी
आई डब्यात आमच्या
आता देत जा ग भाजी
ताज्या हिरव्या भाजीने
व्हिटॕमीन मिळतील
रोगराई मग साऱ्या
दूर दूर पळतील
मोड आलेली मटकी
आणि सारी कडधान्ये
करी शरीरा समृद्ध
मन हे ताजे-तवाने
रोज करूनी व्यायाम
राहू आम्ही तंदुरुस्त
कच्चे गाजर काकडी
टाकू करूनीया फस्त
आम्ही शाळेत शिकलो
हवे आहारात सत्व
म्हणूनच या भाज्यांचे
आम्हा वाटते महत्त्व
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*काळजाने दिला घाव जेव्हा*🌹
*फूल वेणीत या माळतो मी*
*आठवांना तुझ्या चाळतो मी*
*दुःख तूझ्या उरी दाटलेले*
*आसवे का अता गाळतो मी*
*काळजाने दिला घाव जेव्हा*
*वेदना आतल्या जाळतो मी*
*चांदणी तू जणू त्या नभाची*
*यौवनाला तुझ्या भाळतो मी*
*देव ना भेटला मंदिरी त्या*
*जोडणे हात हे टाळतो मी*
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*सूर छेडावे आपण*
जरी आपण साऱ्यांचे
नाही कोणीच आपले
मोती काढून घेताच
काय कामाचे शिंपले?
आपुल्याच बासरीचे
सुर छेडावे आपण
जग टाळते म्हणून
नको घालाया बंधन
सुकलेल्या वाळवंटी
जीणं वीराण वाटते
जगण्याच्या लढाईचं
क्षण एकेक काटते
झाड सोडता आधार
फांदी एकटी उरते
झगडत संकटाशी
सारं आयुष्य झुरते
द्यावा सोडून विचार
सुटलेल्या त्या क्षणांचा
बासरीच्या सुरासवे
मोद घ्यावा जगण्याचा
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*सांभाळ पावलांना*🌹
*कोणास भान आता?*
*व्हा रे सुजान आता!*
*ना ऐकणार कोणा*
*हे बंद कान आता*
*अंधार कापण्याला*
*लागेल ज्ञान आता*
*जे चांगले जगी या*
*त्यांचीच वान आता*
*जाते अशी कशी तू*
*मोडून आन आता*
*सांभाळ पावलांना*
*नाहीस सान आता*
✍🏻 लक्ष्मण दशरथ सावंत
गवताच्या पात्यावर
गवताच्या पात्यावर
दवबिंदू चमकती
सकाळच्या किरणांचे
जणू स्वागत करती
गवताच्या पात्यावर
वारा खेळतो स्वच्छंद
चहुदिशा पसरवी
ओल्या मातीचा तो गंध
गवताच्या पात्यावर
फुले विविध रंगाची
नाना आकार ते जणू
नक्षी कोरली ढगांची
गवताच्या पात्यावर
छान ते फुलपाखरू
मन धावे धरायला
सांगा मी कसे आवरू
गवताच्या पात्यावर
गाई- गुरांची नजर
दृष्टी पडता क्षणीच
त्यास खायला हजर
✍लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
शिस्त कोणाला?
शिस्त पशुमध्ये आहे
शिस्त आपल्याला कधी?
एवढ्याशा कामासाठी
किती करतो रे गर्दी?
धावायची घाई जणू
प्रत्येकाला आहे इथे
कोण घेणार माघार
शून्य संवेदना जिथे
वाहनांच्या शिस्तीविना
गेले हकनाक जीव
बेफर्वाई चालकांना
कशी येईना रे कीव
उंट चालती शिस्तीने
जरी मोकळेच रान
तोडी नियम माणूस
कसे उपटावे कान
धाब्यावर नियम रे
बसवती जन सारे
जपणारे नियमाला
प्राणी आहेत रे बरे
✍लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
संपल्या रे सुट्या
आता संपतील सुट्या
सोडू मामाचा रे गाव
शाळेतल्या अंगणात
पुन्हा घ्यायचीय धाव
पुन्हा भेटतील मित्र
पुन्हा रंगतील गप्पा
सुट्टीतील आठवांचा
रिता करतील कप्पा
आजी सांगायची गोष्टी
लाडू वळायची मामी
लाडू चकल्या खाताना
गोष्टी ऐकायचो आम्ही
झेलताना थंड वारा
आम्ही चांदण्या मोजल्या
आम्ही दाखवता बोट
होत्या गालात लाजल्या
सांगा कुठं उटण्याला
आहे एवढा सुगंध
जसा गावच्या मातीला
आहे वेगळाच गंध
सुट्टीतल्या आठवणी
एकमेकां सांगुयात
मौजमजा तिथल्या रे
मनामधी जगूयात
✍लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
©ldsawant.blogspot.in
*सांजवेळी*🌹🌹
गालगागा गालगागा गालगागा
भेटण्याची आस राणी सांजवेळी
भासते तू खास राणी सांजवेळी
कैक झाल्या काळजाच्या मैफिली या
जाणवे का भास राणी सांजवेळी
यौवनाला भंगण्याचा शाप आता
देह हा आभास राणी सांजवेळी
मी पुजारी छानशा या यौवनाचा
होत आहे दास राणी सांजवेळी
लावियेले कोणत्या तू अत्तराला
ज्ञात हे कोणास राणी सांजवेळी
पंडितांनी हात देता पार झालो
वेळ ही कामास राणी सांजवेळी
लक्ष्मण सावंत
*बाप*
माझ्या बापाच्या अंगात
नित्य फाटका ढगला
फाटलेल्या नशिबानं
सारं आयुष्य जगला
नाही वाहन पायात
कसतोय अनवाणी
पीक पिकवी मोत्याचं
काळ्याभोर माळरानी
पाला पाचोळा घेवूनी
छान झोपडी शेकरी
करी चूल्याच्या आगीत
माय ज्वारीची भाकरी
जरी गरीबी जगणं
मन त्याचं मोठं हाय
दारातून कोणीसुद्धा
रित्यापोटी गेलं नाय
नका पैशामधी तोलू
मोल बापाच्या घामाचं
नाही रक्तात हरामी
खातो घास इनामाचं
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*महागाईचा भस्मासूर*
सणवार येता दारामधी
महागाई वर तोंड काढते
पगार पडतो तोडका अन्
नको ते जीवनात घडते
उंदराऐवढा माझा पगार
जेव्हा महागाई पेलू पाहतो
खर्च करायला धावणारा
शेवटी अभिमन्यू होऊन जातो
पेट्रोल डिजेल टाकताना
कासावीस होतो जीव
दुसऱ्यांचे सोडा हो तुम्ही
बायकोलाही येत नाही कीव
तिच्या एक एक मागण्यांची
लांबच लांब लिस्ट असते
डोळे उघडे ठेवून ही बया
रोज दिवास्वप्न पाहत बसते
नवी कपडे घ्यावीत की
घ्यावे फराळासाठी सामान
पै-पाहुण्यांनी दस्तक देताच
डोळ्यांना दिसते आसमान
एकेकांचा हट्ट पुरविताना
माझ्या नाकी येतात नऊ
आणल्या गेल्या खेळण्या
तर राहूनिया जातो खाऊ
नौकरदार आहे मी म्हणून
पाहुण्यांकडे पैसे कसे मागावे
कळतच नाही सणावाराला
नाक मुठीत धरून कसे जगावे
महागाईचा भस्मासूर असा
वरचेवर वाढतच चाललाय
ईवलासा खिसा त्याने माझा
कुरतडून कुरतडून खाल्लाय
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*तरूणांनो जागे व्हा रे*
खूप निखळले तारे
खूप पेटले निखारे
राख विझली जयांची
आग त्यातही फुका रे
वासनेत जो बुडाला
त्याची करा नसबंदी
व्हावे कलमही हात
मग उतरेल धुंदी
भ्रष्टाचार माजलेला
तृण जसे कुरणात
रोखायला त्यांना आता
जाळ करूया कानात
भविष्याच्या काळजीने
तरूणांनो व्हा रे जागे
आयुष्याच्या गोधडीचे
खूप उसावले धागे
शोषीतांना हात द्या रे
मारा सुखद फुंकर
बळ लढण्याचे द्या रे
ही देवूनी कंकर
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*जे करायचे ते आजच कर*
जे करायचे ते आजच कर
व्यर्थ भय ना तू मनात धर
जुलूमी शृंखला तोडून टाक
अन्यायापुढे नको झोळेझाक
एक मरताच उठतील लाख
युद्ध लढण्याची तयारी कर
मीच का? हा नको विचार
एकटाच जरी तू कर प्रहार
धर हाती ती शूर तलवार
तव शौर्याची येऊ दे रे लहर
कसला धर्म नी कसली जात
बंद कर तू तो अंध रक्तपात
संपवायला ती अंधारी रात
दिवा न्यायाचा आता उंच धर
नसानसात रक्त सळसळू दे
लाट क्रांतीची मनी उसळू दे
शौर्यकिर्तीचा सुगंध दरवळू दे
ना तरी हा देह आहेच नश्वर
कुठवर शब्दद्वंद्व चालू द्यावे
कुठवर युद्ध टाळून ध्यावे
शिवरायांचे वंशज आपण
लढण्या सदैव तत्पर रहावे
हाती असो खडग् वा कंकर
हसत झेलले ज्यांनी विरमरण
शुरविरांचे त्या तू कर स्मरण
जयगाथेने चढू दे तव स्फुरण
वेळ हीच रे होण्याची अमर
*फक्त दोघांचच जग*
हातामध्ये हात सखे
गुंफूनीया दूर जाऊ
निसर्गाच्या सवे आज
प्रेमगीत गात जाऊ
शुभ्र वस्र लेवुनी तू
केस मोकळे सोडले
मम ह्रुदयाच्या सखे
आज तारेला छेडले
धुंद होऊनीया धुकं
चहूदिशा पसरलं
तुला घ्यायला बाहूत
मन माझं आसुसलं
तुझ्या सोबत चालता
नाही चंद्राची त्या आस
तव मुखचंद्राचा ग
हवा वाटे सहवास
गर्द हिरव्या झाडीत
सखे आपणच दोघं
चिंब प्रेमात बुडल्या
फक्त दोघांचच जग
अशा गुलाबी थंडीत
जरा शोधूया एकांत
संसाराच्या जोखडाचा
नको करायला भ्रांत
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*बदली*
असं आम्ही ऐकलं मॕडम
आता बदली तुमची होणार
लळा शिकायचा लावून
अर्ध्यातच सोडून जाणार
बोट धरूनीया बाबाचं
शाळेत होते मी आले
गोड गोड शब्दांनीच
तुम्ही आपलेसे मज केले
गाणी गोष्टी गप्पा खेळ
शिकवलतही तुम्ही छान
शिस्तही महत्वाची होती
आहे गावालाही अभिमान
रोज गृहपाठ, वर्गपाठ
स्वाध्याय पूर्ण व्हायचा
कृतीयुक्त अभ्यासक्रम
आनंद देवून जायचा
खेळताना कोणी पडलं
तर वेदना तुम्हाला व्हायच्या
प्रथमोपचार पेटी घेऊन
लगेचच उपचार करायच्या
जगणे कोणीही शिकवेल
वागायला तुम्ही शिकवले
जीवनाची अनमोल मूल्ये
तुमच्या वर्तनातून दाखवले
बदलवून टाकलीत शाळा
तुमच्या अपार मेहनतीने
तुमचीच झालीय बदली
कसा खेळ केला नियतीने
जिथं जाल तुम्ही मॕडम
तिथं फुलवाल आनंदवन
आम्ही मात्र पोरके झालो
काढू नित्य तुमची आठवण
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
✍🏻 © *ldsawant.blogspot.in*
*त्याच्याविना दिवाळी*
तिच्या ओल्या पापण्यांना
त्याची आठवण झाली
त्याच्याविना दिवाळीला
घर वाटे खाली खाली
देशासाठी सीमेवर
तिचा लढणारा सखा
तिचा असूनही होता
तिच्यासाठी तो परका
असो दिवाळी दसरा
येणे जमतच नाही
सुकलेल्या पापण्यांनी
सखी वाट त्याची पाही
अभिमान जरी तिला
सखा असल्याचा वीर
फुटे आठवांचा बांध
कसा धरायचा धीर
आसमंत उजळला
लक्ष लक्ष त्या दिव्यांनी
दाटी केली डोळ्यांमधी
आठवाच्या आसवांनी
त्याच्याविना दिवाळीला
दिप नाही पाजळला
नूर चेहऱ्याचा तिच्या
नाही कधी उजळला
आग आत काळजात
तरी डोळ्यामधी हसू
दुःख दाखवावे कोणा
लपे पापण्यात आसू
त्याचा अभिमान आम्हा
आहे तसाच तुझाही
देशासाठी लढतो तो
त्याग ना कमी तुझाही
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*वारा कधीच शांत नसतो*
आपल्या त्या धडधडणाऱ्या
छातीला विचारून पाहा
स्वच्छ हवा श्वसननलिकेतून
पोहचत राहतो ह्रुदयापर्यंत
अन् ह्रुदयापासून अस्वच्छ हवा बाहेर
जगण्याचा आनंद मिळतो तेव्हा कळते
वारा कधीच शांत नसतो
पिंपळाच्या त्या महाकाय
झाडाला विचारून पाहा
सळसळ फरफर वाजणारी पाने
दुपारच्या रणरणत्या उन्हात
जेव्हा हालतात,तेव्हा कळते
वारा कधीच शांत नसतो
अथांग समुद्रात जेव्हा विशाल
लाटा रूद्राकार धारण करतात
उंचची उंच भिंत करून किनाऱ्यावर
धाव घेत सुटतात तेव्हा जाणवते
वारा करा कधीच शांत नसतो
काळकुट्ट ढगांना घेऊन
रविराजाला झाकोळून टाकतो
थंडी गुलाबी हवा आसमंतात पसरवतो
जोरजोरात थेंबाचा वर्षाव होतो
त्यावेळी कळते
वारा कधीच शांत नसतो
वावटळींचं साम्राज्य निर्माण करून
महाकाय वृक्षांना,इमारतींना
क्षणांत जमिनदोस्त करतो,
अनेकांच्या घरात व जीवनात अंधार पेरतो,
क्षणात होत्याचं नव्हतं
ज्या वेळी होतं, तेव्हा कळतं
वारा कधीच शांत नसतो
वारा कधीच शांत नसतो
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*दिप घेऊन चालले*
तम मनाचे जाळाया
वात होऊन जळले
उजळाया अंधकार
दिप घेऊन चालले
डोळे मिटूनिया घेता
भूतकाळ आठवतो
दुःख यातनांचे सारे
अंतरात पेटवतो
एक ठिणगी होऊन
आता निश्चय करीन
जनी निंद ज्या प्रवृत्ती
साऱ्या बाजूला सारीन
वार नजरांचे सारे
खूप झेलुनिया झाले
आसू गाळायचे आता
बंद नयनांनी केले
माझ्या यातनांची आता
अशी करीन मी ज्वाला
आता सोसवेना छळ
अंत संयमाचा झाला
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*भाकरीचा चंद्र*
चंद्र पाहण्याचा ध्यास
आम्ही घेतलाच नाही
चंद्र भाकरीचा आम्हा
आज दिसलाच नाही
आज शितल चांदणे
आले घेऊन प्रकाश
भाग्य उजळेल कधी
त्यात नित्य अमावस
नाही माहित आम्हाला
काय शरद चांदणे
आहे आमुच्या नशिबी
भिक मागून जगणे
जागलात रात्रभर
दूध आठवीत तुम्ही
भर नाही या पोटात
जागे उपाशीच आम्ही
छान केसरी दूधात
कोण चंद्राला बघतो
भाकरीच्या चंद्रासाठी
आम्ही उपाशी जागतो
चंद्रावर मोहिमेचं
देश सपान बघतो
भाकरीच्या तुकड्यात
आम्ही चंद्राला शोधतो
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*चिखलाच्या बेड्या*
आम्ही शेतकरी मुलं
नातं आमुचं मातीशी
चिखलात फुलायचं
ध्येय एकच छातीशी
माझा शेतकरी बाप
रोज शेतात राबतो
प्वार साहेब बनावं
याचं सपान बघतो
फक्त शिकायला हवं
हेच आम्हाला माहित
धन दांडग्याची मुलं
आम्ही खरचं नाहीत
नाही डांबराची आस
नको सिमेंटचा रस्ता
तुम्हा समजाया हवं
जीव नाही हो हा सस्ता
भाग्य उद्याचं देशाचं
आज चिखल पाण्यात
हवा विकास इथचं
कोण घेईना ध्यानात
भाग्य उद्याचं देशाचं
आज चिखल पाण्यात
हवा विकास इथचं
कोण घेईना ध्यानात
अशा चिखलाच्या बेड्या
आम्ही तोडून टाकल्या
शिक्षणाच्या ध्येयावर
आता नजरा रोखल्या
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*