बदलाची नांदी

*बदलाची नांदी*

कात टाकली शाळेने
बदलला गणवेश
डिजीटल शिक्षणाने
अंगी बानविला जोश

गेली बदलून शाळा
बदलले  गुरूजण
काय हवे विद्यार्थ्यांना
त्यांनी जाणलेय मन

अ आ ई गिरवणा-या
हाती आलाय माऊस
सेमी इंग्रजीच्या संगे
घर  झालय  हाऊस

गेली हातातली छडी
झाली भयमुक्त शाळा
तंत्रज्ञानी  शिक्षणाचा
लागे विद्यार्थ्यांना लळा

झाली डिजीटल शाळा
बोलु लागले पुस्तक
नव्या शिक्षणाची नांदी
गेली  देऊन  दस्तक

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

घासभर धान्य

*घासभर धान्य*

सई दळीते दळण
भल्या पहाटे उठून
जातं वाजे घरोघरी
येतं तांबडे  फुटून

घासावरी घास धान्य
टाके जात्याच्या मुखात
होतो तरास पाटीला
तरी  गातेय  सुखात

घासावरी घास धान्य
टाके जात्याच्या मुखात
होतो तरास पाटीला
तरी  गातेय  सुखात

काट पदराची साडी
तिला शोभून दिसते
गाते जात्यावर ओव्या
सई  गालात  हसते

रांधल्याचा जात्यावर
नाही कसलाही त्राण
रात्रंदिस  घरासाठी
तिचे  राबतात  प्राण

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

नको माझ्यावर रूसू

*नको माझ्यावर रूसु*

नको माझ्यावर सखु तू रूसु ग
नको कोपऱ्यात जाऊन बसू ग

सोनुच्या नादी तू नको लागु
त्या RJ वाणी तू नको जगू
उगी खड्डे नको शोधत बसू ग

विदेशात जास्त तू फिरू नको
भाषणबाजी जास्त करू नको
आपल्याच शब्दात नको फसू ग

अच्छे दिनाचे स्वप्न तू पाहू नको
गोड बोलण्यात अशी वाहू नको
बघ टमाटेही लागलेत आता हसू ग

वंशाला हवा दिवा,पणती विजवती
दाभोळकर मारून कर्मकांड माजवती
भविष्य अंधारात लागलय दिसू ग

ती बेटी जरी या भारत भू ची
शिकार ती नित्य वासनांधाची
शुद्ध विचारही लागले नासू ग

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

घासभर धान्य

*घासभर धान्य*

सई दळीते दळण
भल्या पहाटे उठून
जातं वाजे घरोघरी
येतं तांबडे  फुटून

घासावरी घास धान्य
टाके जात्याच्या मुखात
होतो तरास पाटीला
तरी  गातेय  सुखात

घासावरी घास धान्य
टाके जात्याच्या मुखात
होतो तरास पाटीला
तरी  गातेय  सुखात

काट पदराची साडी
तिला शोभून दिसते
गाते जात्यावर ओव्या
सई  गालात  हसते

रांधल्याचा जात्यावर
नाही कसलाही त्राण
रात्रंदिस  घरासाठी
तिचे  राबतात  प्राण

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

श्रावण

🌧 *श्रावण*🌾

आला श्रावण महिना
शालू  हिरवा नेसून
लेकीबाळी घेती मजा
झोक्या वरती बसून

नागपंचमीचा  सण
आले आनंदा उधान
हंडी दह्याची कृष्णाला
आहे फोडायचा मान

नारळीची ती पौर्णिमा
आणी सागरा भरती
राखी बांधून भावाला
ताई औक्षण करती

ऊन पावसाचा खेळ
चाले राना माळावरी
थोडे सुकताच अंग
चिंब भिजवती सरी

इंद्रधनुष्याचा वेल
दिसे क्षितीजावरती
तृप्त ढेकर देतीया
पाणी पिऊन धरती

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

प्रेमयात्री

🌹🌹 *प्रेमयात्री* 🌹🌹

टाक पावले झपाझप अजूनी चांदरात आहे
तव लावण्य बहारण्याची ही सुरूवात आहे

लपतो का सुर्य कधी काळसर त्या ढगांनी?
तुझ्या यौवनाची चर्चा सखे घराघरात आहे

चाखला मी तो गुलकंद ओठांवर असलेला
माधुर्य त्या ओठातले या ओठास ज्ञात आहे

न बोलताच काही ये या छातीस बिलगाया
तुझी जागा फक्त माझ्या या -हुदयात आहे

सोड बाण नयनांचे कर घायाळ काळजाला
वेदना होतील कशा ते आजही प्रेमात आहे

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

पटलं तर बोला

*पटल तर बोला*

झिंगलोय जरी आज मी
तरी खरं खरं बोलाणार
खरं बोलल्याबिगर आज
गटारात नाही लोळणार||धृ||😇

दिवसाढवळ्या लेकीबाळी
बलात्काराला बळी पडत्यात
पुरोगामी माझ्या राज्यामध्ये
रोजच अशा घटना घडतात
निर्ढावलेल्या *त्या* हातांना
सांगा कोण आता तोडणार||१||

भ्रष्टाचाराने लोकनेत्यांचे
मावत नाही कंबरेवर पोट
नौकरीविना नवयुवकांचे
चिंतेने सुकून गेलेत ओठ
बेरोजगार अशा हातांना
सांगा कोण काम देणार||२||

शिक्षणव्यवस्थेत आज
ताळमेळ दिसत नाही
पहिल्यासारखा गुरूजी
मनमोकळा हसत नाही
बदलीच्या गुंत्यातून त्याला
कोण सलामत काढणार||३||

नवरी मिळेना तरूणाला
कितीही शहाणे वागून
गर्भपात अजूनही होतो
कायदा खुंटीला टांगून
कळीला खुडणा-या हातांना
कोण जबर शिक्षा करणार||४||

पिलोय जरा जास्तच थोडं
म्हणून पडतायत ही कोडं
चांगली चाललीय जींदगी
कुठं आडतयं  माझं  घोडं
पण कुठवर हे निर्लज्याचे
जीवन आपण  जगणार||५||

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

पावसाळी रात्र

*पावसाळी रात्र*🌹

रात्रीच्या चिंब पावसात
तू चिंब भिजूनीया यावे
माझ्या छातीवर विसावता
श्वासही चिंब चिंब व्हावे

केस असतील तुझे ओले
अन् थेंबही तव गालावरी
मी ओटांनी टिपू लागता
तू होऊनीया जावी बावरी

गेले विझूनीया सारे दिवे
ही रात पावसात न्हाली
चिंब भिजलेली ती बटा
तुझ्या गालावरती आली

भिजली ती सारी वसने
तिचे तनही भिजून गेले
बिलगता  मजला  तिने
हसू   गालावर  उमलले

तो चंद्र लपला ढगाआड
तरी हा चंद्र हातात आहे
पावसाळी या काळोखात
तिला न्याहाळून मी पाहे

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

तुझ्या -हुदयात

🌹🌹 *तुझ्या -हुदयात*🌹🌹

तुझ्या -हुदयात माझी जागा राहू दे
प्रेम मालेतील मजला धागा होऊ दे

या जुल्मी पावसाचा भरवसा काय
आज मनसोक्त चिंब उभा न्हाऊ दे

यौवन तुझे सखे सौंदर्यांने भारलेले
डोळ्यांत एकवेळ साठवून पाहू दे

गुलाबी हे ओठ तुझे अमृताची खाण
ओठांनी एकवेळ मज चाखून पाहू  दे

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

फुगवटा

*फुगवटा*

पावसाचे पाणी
समुद्रात शिरताच
नदीपात्रात दिसून येतो
फुगवटा!

खिरापतीप्रमाणे वाटल्यात 
गुण तोंडी आणि प्रॕक्टिकलचे
गुणपत्रीकेत गुणांचा दिसून आला
फुगवटा!

पावसाळ्यात पावसाने
घराचे दरवाजे होतात जाडे
दरवाजातही आद्रतेचा दिसून येतो
फुगवटा!

हाडांची काडे करून
राबतोय शेतकरी शेतात
भ्रष्टाचाराने नेत्यांच्या पोटाचा
पाहा दिसून येतोय
फुगवटा!

खोटीच तिची करावी
लागतेय नेहमी मला तारीफ
सत्य सांगायला जावं तर
गालावरती दिसून येतो
फुगवटा!

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*

कुठं कुठं

*कुठं.....कुठं*

कुठं  रिमझिम  धारा
कुठं सोसाट्याचा वारा
कुठं  ढगाविना  आहे
नभाचा  कागद  कोरा

कुठं  नद्यांची  दुथडी
कुठं  महापूर  आला
कुठं पाण्याविन जीव
आता कासावीस झाला

कुठं अतिवृष्ठी  झाली
कुठं  गारपीट  झाली
कुठं पाण्याच्या चिंतेने
झाली पापणी  ओली

कुठं  उच्छाद  ढगांचा
कुठं  मातला  वरूण
कुठं नापिकी म्हणोनी
फासी  घेतोय तरूण

कुठं  असं  कुठं  तसं
खेळ निसर्गाचा असा
कुठं  सतृप्त  ढेकर
कुठं कोरडा उसासा

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

आयुष्याचं ओझं

*आयुष्याचं ओझं*

डोक्यावर माझ्या हाय
उखळीचा  वरवटा
कडेवर  घेतला  मी
माझ्या लाडाचा ग पोट्टा

नजरेत माझ्या काय
दोन वेळचं जेवण
त्याच्यासाठी पायपीट
घेते अंगावर उन्हं

तडूपाचा बांधुनीया
झोका माझीया उराशी
घेते पान्हाही पाजूनी
वेळ काढूनी जराशी

असं  भटकत  जीणं
आलं माझीया नशीबी
मुलं ठेवीन सुखात
माझी राहीन कशीबी

तोल  सावरत  गेलं
सारं आयुष्यच माझं
कधी उतरणारं हे
माझ्या डोईचं ग ओझं?

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*

पहाट

🌹 *पहाट* 🌹

सुटला पहाट वारा
मंद झाल्या तारका
बहरला मोगरा अन्
सुगंध येतो सारखा

पुर्वेकडच्या वेशीवर
सांडला कोणी तांबडा
केव्हापासून ओरडतो
क्वॉकक क्वॉक कोंबडा

गवतावर त्या दंवबिंदूनी
साम्राज्य मांडून ठेवलं
अनवाणी पायाला मग
नकळत त्यानं भिजवलं

नवी घेण्या झेप पुन्हा
घरट्यात किलबिलाट
चालू लागेल आज पुन्हा
झोपलेली ती पायवाट

मांगल्याचा सुगंध पुन्हा
दरवळू पाहे घरात
शेणमातीचा सडा अन्
रांगोळी शोभे दारात

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*