*सूर छेडावे आपण*
जरी आपण साऱ्यांचे
नाही कोणीच आपले
मोती काढून घेताच
काय कामाचे शिंपले?
आपुल्याच बासरीचे
सुर छेडावे आपण
जग टाळते म्हणून
नको घालाया बंधन
सुकलेल्या वाळवंटी
जीणं वीराण वाटते
जगण्याच्या लढाईचं
क्षण एकेक काटते
झाड सोडता आधार
फांदी एकटी उरते
झगडत संकटाशी
सारं आयुष्य झुरते
द्यावा सोडून विचार
सुटलेल्या त्या क्षणांचा
बासरीच्या सुरासवे
मोद घ्यावा जगण्याचा
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
No comments:
Post a Comment