खेळ रांगडा कबड्डी
माय मराठी मातीचा
नाही भेद स्री-पुरूष
जरी निधड्या छातीचा
सारखेच ते नियम
खेळताना रे हुतूतु
जाती सामो-या निडर
नाही किंतु नि परंतु
सावजास टिपायला
जणू तयार वाघीणी
नाही कमी सावजही
होई पसार वेगानी
कधी आक्रमक होई
कधी करती बचाव
खेळाद्वारे प्रेक्षकांची
कधी मिळविती वाव!
असो कोणतेही क्षेत्र
लेक उमठवी ठसा
उंच मारते भरारी
संगे प्रगतीचा वसा
✒ *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*