🌾 *सपानं पेरीतं*🌾
दिस पेरणीचे आले
झाली लगबग सुरू
शेता-शेतात तिपन
स्वप्न लागलीय पेरु
सर्जा राजाच्या साथीनं
मन सपानं पेरीतं
विठू भेटेल म्हणून
होतं सामील वारीत
घन येतील भरून
चिंब करतील माती
बीया आणी धरतीची
घट्ट बनतील नाती
आज सोने तो पेरीतो
अशा उघड्या रानात
पिका येईल बहार
आशा असते मनात
दोर जगाच्या भुकेची
आहे हातातच माझ्या
आम्हा कष्टानेच सुखी
होते राजा आणि प्रजा
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
🌹 *प्रिय सखे* 🌹
सात फेरे लग्नाचे घेवून
माझ्या जीवनात आलीस
शीतल चांदण्यांची बरसात
तु माझ्या अंगणी केलीस
तु नसतीस जीवनात तर
रूक्ष वाटले असते जीवन
तुझ्या पावलांनीच झाले
माझ्या जीवनाचे नंदनवन
तु आलीस या जीवनात
असा दैवयोग तो घडला
जणू स्वातीच्या नक्षत्रात
थेंब शिंपल्यामध्ये पडला
सदैव सोबत माझ्या तु
सुख दुःखात तुझी साथ
ऊन्हाचा कडाका सोसला
उभी भिजतही पावसात
रुसवा-फुगवा क्षणाचा
मज आनंद जातो देऊन
पुन्हा गाली तुझ्या हासू
जणू गुलाब आला फुलून
अशीच राहावी सोबत
कधीही दुरावा न येवो
तुझा हात या हातामध्ये
साथ आयुष्याची होवो
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
🌧 *असा यावा पाऊस*
असा यावा *पाऊस*
व्हावी धरती थंडगार
रस्त्याच्या दुतर्फा व्हावी
मग रानफुलांची बहार
असा यावा *पाऊस*
मेघगर्जनाही व्हावी
मनात चैत्यन्याची
विज चमकून जावी
असा यावा *पाऊस*
मन तृप्त होऊन जावे
पशु आणि पक्षांनी
गीत आनंदाने गावे
असा यावा *पाऊस*
यावा नदीलाही पूर
केराकचरा व्यसनाचा
वाहून जावा कोसो दूर
असा यावा *पाऊस*
शेतकरी आनंदावा
दुष्काळाचा जरासा
लवलेशही ना रहावा
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
*बालगीत-देवाकडे प्रार्थना*
देवा तुला आज
मी जोडतो रे हात
साळीच्या रोपानांच
येऊ दे मऊ भात
उसालाच येऊदे
पोते भरून साखर
ज्वारीच्या रोपांनाच
येऊ दे गोल भाकर
समुद्राच्या सतरंजीवर
जरा वेळ लोळू दे
इंद्रधनुचा आम्हांला
झोकाही जरा खेळू दे
चंद्र आणि चांदण्या
हाताला त्या येऊ दे
सुर्यालाही जरासा तु
थंड कुल्फी खाऊ दे
ढगांकडे बोट करता
गळू दे बदाबदा पाणी
इशारा करता कोकिळेला
गाऊ दे गोड गोड गाणी
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
🌾 *ती शेतकरी जोडी* 🌾
त्याची फाटक्याच धोतराची जोडी होती
तिची फाटक्याच कापडाची साडी होती
झोपडीवजा घर पाचोळ्याने शेकारलेले
फाटलेक्या स्वप्नांची त्यांच्या माडी होती
पोटच्या पोरावाणी करायचे प्रेम बैलांवर
सर्जा आणि राजाची ती बैलजोडी होती
काटक झालेलं शरीर राब राबून शेतात
कोण म्हणेल त्यांना दोघं खादाडी होती
दुष्काळाने सुकलं सारं शेतशीवार तरी
मनामध्ये प्रेमाची हिरवीगार झाडी होती
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
👊🏻 *एल्गार* 👊🏻
प्रियकराचे लग्न तिच्या
दुसरीच्यासंगे जमले
भावनांचा चुराडा झाला
सारे स्वप्न तिचे भंगले
समजलं असेल त्यालाही
काय होतं कणखर भेटल्यावर
तिही काही कमी नाही
मनातून पेटून उठल्यावर
मंडप पेटवून तिने आज
खरचं फुकलाय शंख
बेवफाई प्रवृत्तीला तिने
जोरदार मारलाय डंख
फुलांनाही वेदना होतात
ते देठापासून तुटताना
कसं कोणाला सहन होईन
सुख डोळ्यांदेखत लुटताना
तिला नेमकं समजता काय?
फक्त मजा घेताय करून
पायातली वाहन नाहीये ती
मुकाटयाने सहन घेईन करून
तिच्या धाडसाला माझे
आहेत लाख प्रणाम
बेवफाई प्रवृत्तीला आतातरी
लागला पाहिजे लगाम
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
© *ldsawant.blogspot.in*