*दिप घेऊन चालले*
तम मनाचे जाळाया
वात होऊन जळले
उजळाया अंधकार
दिप घेऊन चालले
डोळे मिटूनिया घेता
भूतकाळ आठवतो
दुःख यातनांचे सारे
अंतरात पेटवतो
एक ठिणगी होऊन
आता निश्चय करीन
जनी निंद ज्या प्रवृत्ती
साऱ्या बाजूला सारीन
वार नजरांचे सारे
खूप झेलुनिया झाले
आसू गाळायचे आता
बंद नयनांनी केले
माझ्या यातनांची आता
अशी करीन मी ज्वाला
आता सोसवेना छळ
अंत संयमाचा झाला
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
No comments:
Post a Comment