डोई मंडवळी तिच्या
ओठ गुलाबाचे तिचे
नथ शोभते नाकात
जणू सौंदर्याची खाण
रूप साजरे लाखात
किती रेखीव भुवया
तिच्या काजळ डोळ्यात
सोनसळी दागिण्यांचा
साज शोभतो गळ्यात
हातावरी मेहंदीत
नाव सख्याचे कोरले
शुभ मंगल होताच
बांधणार तो डोरले
चंद्रकोर शोभतीय
भाळी भुवयांच्या मंधी
आज झालीय नवरी
होती सानुली जी आधी
डोई मंडवळी तिच्या
बिंदी मस्तकी शोभते
भविष्याच्या स्वप्नांना ती
अशी शुन्यात शोधते
✍🏻 लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
No comments:
Post a Comment