*
वेणीतील गजरा तुझा
आज सुकून का गेला
चंद्रावाणी मुकडा हा
असा का कोमेजलेला
केस विस्कटलेले तुझे
नाही बुचुडा बांधलेला
आज उदास का चेहरा
काल गाली लाजलेला
कोकिळेवाणी तो कंठ
आज का एकदम शांत
मंञमुग्ध करणारा स्वर
आज आसुत भिजलेला
तुझ्या त्या नयन बाणाने
ह्रुदयात पेटतात दिवे
समईत तेवणारा दिवा
आज असा का विजलेला
का झाकला चंद्र हाताने
बघ झाला अंधार चहूकडे
कर प्रकाशीत या ह्रुदया
नको ठेवू तो निजलेला
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
No comments:
Post a Comment