सावित्रीचा वट?

चालीरीतीचे बंधन पाळत
वडाला ती आजही पुजते
कसाही असला जरी तो
अजूनही त्यालाच मागते

सावित्रीचा वट चालतो कुठं
फक्त वटाला ती बांधून ठेवते
स्वतः त्याच्या स्वाधीन होऊन
त्याच्या हातचे बाहुले बनते

सत्यवान आता उरलाय कुठे
हैवान होऊन जगतो आहे
उठता लाथ बसता बुक्की
तिला तो पाण्यात बघतो आहे

मनात  इच्छा  नसली  तरी
वडाला ती बांधून येते धागा
कितीही कष्ट त्याने दिले तरी
ह्रुदयात त्याचीच ठेवते जागा

तिनेच कुठवर जळत रहायचं
त्यालाही थोडं पोळायला हवं
तिचेही शरीर मानसाचे आहे
त्यालाही आता कळायला हवं

✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*