बाप
पोसताना जीव सारे थकलाय बाप माझा
झेलताना ऊनवारा झुकलाय बाप माझा
व्यापाराच्या दारामंधी खेटा त्या किती वेळा
वीकताना पोतं पुन्हा वाकलाय बाप माझा
गुडघाभर पाण्यामंधी वाकून रोप लावताना
बोलु किती चीखलाने माखलाय बाप माझा
फाटलेला अंगात घातलेला नेहमी बंडी त्याने
दोन चींध्या लेवुनीही झाकलाय बाप माझा
देशाची उत्पादनात ठेवली सदैव उंच मान
राबताना पाठिमंधी वाकलाय बाप माझा
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
No comments:
Post a Comment