*नजर मायेची*
झेप आकाशी घेतली
चित्त बाळापाशी होते
तिच्या भविष्यासाठीच
बळ पंखामध्ये येते
आहे शर्यत जीवाची
दंग धावण्यात जो तो
माय घेते धाव परी
जीव लेकीत गुंततो
राणी झाशीची लढली
पुञ पाठीशी बांधून
माता जपते पुञांना
राञं - दिवस रांधून
उर्मी एकच मनाला
ध्येय गाठायचे आता
धावताना हरीणीला
जशी पाडसाची चिंता
तिची नजर मायेची
दूर हटेना थोडीही
जीवा इवल्या सोडून
जावू वाटेना पुढेही
✍🏻 *लक्ष्मण दशरथ सावंत*
*जि.प.कें.प्रा.शा.पाल,औरंगाबाद*
© *ldsawant.blogspot.in*
No comments:
Post a Comment