खडकाळ भुईवर
सोनं ओतलं ओतलं
एवढीच आशा मनी
उद्या पिकेल चांगलं
रांञदिवस शेतात
बाप राबतो राबतो
सुखी जगण्याचे स्वप्न
आत मनात दाबतो
जगाला पोसविण्याचा
वसा घेतला घेतला
फाटकीच बंडी,नवा
कधी सदरा घेतला?
नाही कुणाची तक्रार
नाही उदास उदास
माय चुल्हा पेटविती
बाप खातो दोन घास
जगाच्या कल्याणासाठी
जन्म वाहीले वाहीले
शेती आणि शेतकरी
उपेक्षितच राहीले
✍🏻 लक्ष्मण दशरथ सावंत
जि.फ.केंप्रा.शा.पाल,औरंगाबाद
© ldsawant.blogspot.in
No comments:
Post a Comment